Zaak Op Poten Symposium

Sensible Coaching

“wat een mens niet altijd zeggen kan..”

Wat begon met een stage..

Vele jongeren moeten echt nog leren om zelfstandig te worden. Het is natuurlijk ook best eng, je eigen pad kiezen, verantwoordelijkheid nemen. Maar ze wonen ook langer thuis vanwege de hoge kosten en de woningsnood.

Je vleugels uitslaan, is dat niet iets wat wij allemaal wel zouden willen?

En juist dit ‘je vleugels uitslaan’ dat kan ook als je nog thuis woont. Het heeft ermee te maken dat je je kwaliteiten laat zien en je hart volgt, zelfstandig wordt, je activiteiten waar jij goed in bent gaat uitbreiden.

En dat is nu juist wat één van onze medewerkers gaat doen.

Super trots op Marta onze HBO student die bij Sensible Coaching binnen kwam als stagiair. Zeer rustig en bedachtzaam begon zij aan haar ruim half jaar durende stage. Onze eis was dat zij deelnam aan de intensieve week die wij hebben ontwikkeld voor opkomende(paarden) coaches. Hierin zit ook een gedeelte( training) persoonlijke ontwikkeling, doordat zij zich openstelde werd zij bewust van haar eigen communicatiestijl en wat het effect daarvan is op anderen. Daarnaast leerde zij hoe ze haar sterke punten het beste kunt benutten.

En dat heeft zij gedaan!

Zo is zij te vinden op het HBO DRONTEN voor de organisatie ‘De zaak op poten’. En vanaf eind november geeft zij meerdere presentaties op het MBO-BARNEVELD.

Voor mij is zij geen medewerker binnen Sensible Coaching voor mij is zij een zeer getalenteerde collega!

Vanaf volgend jaar hebben we weer een stageplek vrij!

WAT EEN MENS NIET ALTIJD ZEGGEN KAN…

We mogen weer!

Voor ons lagen de projecten en contacten in het buitenland een beetje stil. Dit kwam door corona maar ook het financiële plaatje speelt een grote rol. Onze contacten hebben wij altijd behouden en ook zeker regelmatig gebruik van gemaakt, al was het maar even een berichtje om te vragen hoe het daar bij hun is. 

De meeste zijn gelukkig weer volop gaan draaien en kunnen ook weer de samenwerking met ons oppakken. 

Voor de volgers onder ons; iedereen die weleens een workshop of training heeft gevolgd bij ons weet dat ik werk vanuit mijn hart. Ik werk graag met andere mensen samen maar dit doe ik vanuit mijn eigen gevoel. Of je nu ook coach bent of een directeur van een(groot) bedrijf of een andere functie in de zorg denk aan een osteopaat waar ik veel en nauw mee samenwerk, ik moet achter jouw product of dienst staan. Ik maak dan ook graag eerst zelf kennis. Natuurlijk is het zo dat smaken verschillen en dat de ene osteopaat de andere niet is, maar als ik een cliënt door stuur dan sta ik hier zeker achter. 

We maken even een sprongetje naar het buitenland. 

Vandaag woensdag 11 oktober ’23 vertrek ik voor mijn werk als hulpverlener(coach) naar het buitenland. Ik ga 5 collega’s opzoeken die werkzaam zijn met jongeren. Deze jongeren zijn van Duits en Nederlandse afkomst en hebben de wet overtreden, zij zijn meerdere keren in aanraking gekomen met justitie. Ik kan hier niet veel meer over zeggen. Ik werk al iets meer dan 7 jaar voor deze organisatie.

Vandaag is de dag dat ik gedag ga zeggen

Ook tijdens het begeleiden van deze jongeren zien we het ‘hart’ weer steeds vaker in beeld komen. Het hart speelt gewoon een ongelofelijk belangrijke rol bij hoe we ons voelen. We kunnen ons losmaken van familie, van vrienden, maar gelukkig nooit van je hart. Iedereen kent de uitspraak wel: Volg je hart! 

Je hart volgen is doen wat goed voelt. Maar hoe komt het dan toch dat jongeren een pad kiezen die niet goed is? Want je kan mij niet overtuigen dat criminaliteit goed voelt, dat het goed voelt om iemand te beroven. 

Geweld in de samenleving neemt toe en vormt een steeds groter probleem. Vele geleerden hebben hier onderzoek naar gedaan en blijkt dat het criminele brein anders werkt dan die van personen die geen crimineel gedrag vertonen. Vooral gewelddadige personen blijken een ander functionerend brein te hebben.

Staatssecretaris Dijkhoff (Justitie) schreef een brief (deze Klaas Dijkhoff is geen staatssecretaris meer) aan de Tweede Kamer dat de neurowetenschap een rol moet krijgen bij een betere aanpak van jeugdige criminelen. Zo zal in een van de proeven bijvoorbeeld de hartslag gemeente worden, om stress en oplopende agressie te signaleren. Ook zullen er hormoonmetingen gedaan worden bij de proefpersonen. Dijkhoff denkt dat de proefpersonen zelf ook gebaat zullen zijn bij de proeven, omdat ze in een vroeg stadium gewezen worden op het verhoogde stressniveau.

Tijdens de ontwikkeling van de ongeboren baby wordt het hart als eerste ontwikkeld. Hartslag ontstaat voordat het brein ontwikkeld wordt. Ook stuurt het hart meer informatie naar het brein dan andersom.

Laten wij dit nu ook terugzien bij de paarden. De hartslag bepaald! Natuurlijk doet de omgeving ook mee en waar je wieg stond. 

Zo mooi om te zien dat deze jongeren die zo tegen de hele maatschappij aanschoppen een hart hebben en deze klopt; Deze klopt echt, er is niets aan gelogen. Ze beginnen te ontdekken wat voelen is, spannend? Ja dat is het zeker zei S. tegen mij. Hij voelde warmte, hij omschreef ik voel iets gloeien, Dat is je hart zei ik tegen hem. Maar wat veel belangrijker is:” wat voel je?” Is dit prettig of juist niet? Vertel aan mij eens het verschil, want warmte komt ook uit de kraan of de kachel, toch?”

“Deze warmte gaat naar boven, ik voel het omhoog komen, ik voel, ik word wat draaierig”

Reageer op de onderliggende behoefte, niet vanuit ego, angst en oordeel

En ja, dan ga ik deze jongeren verlaten! Ik zeg ze gedag, ik zeg mijn collega’s gedag, ik zeg de campus gedag. “Hoe voelt dit?”, vraagt L. aan mij. Dit voelt of ik voor mezelf ga opkomen, mijn gevoel zegt dit past jou niet meer, je bent te veel aan het doen, je moet keuzes maken.

Mijn keuze staat vast!

Ik GA MIJN KENNIS EN ERVARING VERBREDEN MAAR OOK VERSPREIDEN IK KOM GRAAG IN CONTACT MET ORGANISATIES DIE OOK MET JONGEREN PROJECTEN WERKEN IN HET BUITENLAND EN PAARDENCOACHING TOEPASSEN OF WILLEN GAAN TOEPASSEN. HET LIEFST IN SCANDINAVIË EN/OF Groot-Brittannië

Een terugblik op mijn fantastische jaren met dit project

Ontzettend dankbaar dat ik in hun leven mocht stappen en vooral in hun lichaam (gedachten, gevoel) Iedereen heeft mij te woord gestaan en meegewerkt aan een sessie. Iedereen op zijn eigen manier en met zijn eigen visie en karakter. Ze konden echt henzelf zijn. Of dit al op het eerste moment was? Nee, hun dachten van wel omdat ze de bak instapte in hun rol, de rol van crimineel, de rol met een enorm ego, de rol die hun stoer had gemaakt, een identiteit hebben aangenomen. Maar ik zag daar een kind staan, verloren, angstig, opgekropte woede, pijn, emoties en soms ook zeker emotieloos.  Maar ik zag ze staan en was niet bang net zoals de paarden hun zagen staan en zij voelde hun hart, hun waren hartkloppen. Vanuit daar kon ik aan het werk. Vanuit daar durfde ik samen met mijn paarden-collega en de cliënt te kijken naar een mogelijke toekomst. 

Ik geloof in ze, in alle jongeren die daar zitten en ja sommige hebben echt nog een lange weg te gaan maar zolang zij gezien worden is er ook voor hun plek in de maatschappij. En soms is het echt beter om uit je huidige omgeving te gaan, te breken met familie of vrienden, om echt te gaan voelen. 

Voelen is leven!

Wat een mens niet altijd zeggen kan…

Met dank aan Diganos & Tell-Uss – Carmen van Espacio Joven

Depressie

Een depressie kan helemaal losstaan van situaties die je eventueel stress bezorgen.

We horen steeds meer over depressies, steeds meer mensen krijgen te maken met depressie. Of het je nu zelf overkomt of iemand in je omgeving bijna iedereen kent wel iemand die het moeilijk heeft. 

Wanneer zit je in een depressie? 

En kom je hier zelf uit? 

Maar de belangrijkste vraag: waarom paarden coaching?

Iedereen die onze site bezoekt weet hoe paarden reageren dus dat stukje sla ik even over maar wat kan SC voor jou of een familielid doen dat is wel interessant. 

Bij een depressie horen ook lichamelijke klachten. Bijvoorbeeld: moe zijn zonder duidelijke oorzaak, of een loodzwaar gevoel in uw armen en benen. Slapen gaat vaak moeilijk. U slaapt moeilijk in, wordt midden in de nacht vaak wakker, of wordt erg vroeg wakker en kan niet meer inslapen. En dit maakt het dus interessanter want het vastlopen zit niet alleen in de hersens het zit in je hele lichaam. 

Ik neem je even mee naar een traject van een van onze cliënten. 

We starten altijd met een kennismakingssessie/ intake, ook al lopen mensen al jaren met hun “probleem” rond of zijn al in behandeling (geweest) bij de GGZ, iedereen komt hier neutraal binnen zoals ik dit altijd noem. Bij binnenkomst krijgt iedereen een kopje koffie of thee. Het klinkt misschien een beetje vreemd maar we praten niet over “het probleem”. Als mensen beginnen te praten vertellen zij wat ze kwijt willen en hoe zij het zien. Maar ook een psycholoog is om de tuin te leiden😉we praten over hoe de paarden coaching werkt en wat we gaan doen. 

Er is niet één speciale oorzaak voor het ontstaan van een depressie. Het is bijna altijd het gevolg van een combinatie van biologische, sociale en psychische factoren. Erfelijkheid is de belangrijkste natuurlijke (biologische) factor. In sommige families komen depressies vaker voor dan in andere. Psychisch functioneren is een zeer complex systeem, waarvan je heel vaak niet weet waarom het gaat zoals het gaat. 

Bij ons een man bijna 50 jaar, getrouwd, gezin, werk.

De kennismaking gaat vrij soepel, mijn cliënt loopt recht op het paard af en steekt zijn handen uit. Coach-paard komt in (cliënt) zijn ruimte en cliënt zet geen stapje terug maar blijft daar staan. Ik vraag dan ook hoe hij zich voelt en of hij deze situatie kan verwoorden, Coach-paard staat nog net niet op zijn tenen, staat nog altijd ín zijn ruimte en de man blijft ook staan (oogt rustig). Coach-paard laat veel spanning zien op nek en dit terwijl haar nek naar beneden is, neus op de voet van de cliënt steunt. Ze ademt iets zwaarder en haar ogen heeft zij half open, coach-paard staat systemisch. 

Ik schrijf ondertussen mee want de deze eerste minuten gebeurt er zoveel en duidt het paard al precies uit waar er een blokkade zit en soms zelfs al de ware reden van het vastlopen. 

Terug naar Client:

Ik vraag aan de cliënt of hij zich kan focussen op zijn lichaam, waar zit je ademhaling, hoe voelt je lichaam aan. We doen samen een oefening waarbij we het lichaam afgaan (voelen).

Ik vraag aan hem of hij moe is, en laat zien waar er spanning zit en waar hij ademhaalt. Even de armen losschudden en we pakken het lichaam weer op. 

Er waren periodes waarin ik ontzettend moe was zowel vroeger maar ook zeker nu weer. Natuurlijk waren er ook gelukkige periodes maar als ik erop terugkijk dan ben ik vaker echt moe geweest.

Paard komt direct in beweging (uit het systeem) loopt weg gaat stukje verder staan met haar kont naar de cliënt toe. En pakt direct weer de systeem houding aan. Het paard lijkt op een stambeeld en blijft stokstijf staan(slaaphouding) dit betekent dat je vast zit in je systeem. 

We gaan terug naar zijn verleden.

Ik vraag hem naar de band met zijn ouders en specifiek de band met zijn vader. Omschrijf eens hoe jij je vader ziet.

Client: Mijn vader? Mijn vader zit nu in een tehuis, hij is nu milder, hij kan nu luisteren maar of hij nu ook mijn vader is? Ik vind hem nu zielig.

“Waarom?” vraag ik. 

Client: Nou vroeger was hij erg aanwezig, hij uitte zijn sterke eigen mening en eigenlijk ging niemand daarop in. 

Mijn zelfbeeld was dan ook negatief: ik voelde mij dom en nutteloos, dacht dat ik niks goed kon doen. De slechte periodes kwamen regelmatig terug en ik had geen idee wat mij overkwam. Sterker nog, ik dacht dat het ‘normaal’ was dat ik mij zo voelde. 

Doordat de cliënt begint te vertellen zien we de spierspanning en ademhaling veranderen, het paard reageert hier heel sterk op. Ik maak mijn cliënten hierop attent. Het is namelijk erg belangrijk dat je weet hoe je lichaam reageert op bepaalde situaties. Waarom, Waar, Wat en is dit van mij. Als we het onderwerp/blokkade/probleem aanraken dan komt het paard in beweging, zo kan ik direct zien of we op het juiste spoor zitten. Zonder alle vragen en lijsten die mensen moeten invullen. 

We maken even een sprongetje van eerste kennismakingssessie naar de eerste sessie van zijn traject. We weten nu dat het te maken heeft met zijn verleden. 

**We starten met de Cref-methode. Er wordt tijdens de sessies met paard gewerkt met de zogenaamde CREF-Methode welke is gebaseerd op de, inmiddels verouderde, piramide van Maslow (1943). Met deze methode kan er op een dieper niveau gekeken worden naar de sociaal emotionele ontwikkeling van de mens**

Vervolg sessie: 

In de bak liggen bordjes met woorden die bij onze basisbehoefte horen. Ons coach-paard komt bij het bordje “zelfontplooiing” aan. Zij wil de cirkel uitlopen maar blijft toch staan en gaat op het bordje staan en na enkele seconden maakt zij een beweging die op graven lijkt. Ik vraag dan ook aan mijn cliënt hoe kwam je erachter wat je écht wilt in het leven? 

Client: niet! 

SC: Ging je dingen uitproberen?  Wat is een hobby van jou? 

Client: Vissen maar dat vond mijn vader stom.

SC: Was je alleen maar met je vader bezig en jezelf verbeteren?

Wanneer was je instaat om beter prioriteiten te stellen? 

De allerbelangrijkste vraag: wat doe jij met plezier, waar ben je goed in? Wat kan jij? 

Doordat het coach-paard weg wil lopen en daarna toch blijft staan en gaat graven heb ik als coach een mooie opening en weet ik dat dit puur gaat om doorgraven: wie ben je, wat kan je? Waar ben je goed in? 

De meeste mensen doen er een leven lang over om zichzelf te ontdekken. Door te letten op je gedrag in bepaalde situaties of je bewust te worden van patronen krijg je inzicht in wie je bent en wat bij je pas. Daarom is het heel belangrijk dat je je eigen lichaam kent van top tot teen, van gevoel tot gedachten. 

Tijdens de cref-methode komen alle basisbehoefte naar voren, we sluiten positief af er is werk aan de winkel. 

Volgende sessie: 

Familie opstelling want erbij horen, waardering en erkenning ontbreekt bij mijn cliënt. 

We lopen naar de bak en ik geef mijn cliënt de pionnen, iedere pion staat voor een persoon. 

De cliënt mag zelf de pionnen neerzetten, iedereen doet mee ook opa’s en oma’s. 

Merkwaardig hoe en waar hij zijn vader plaatst. Hij plaatst zijn vader niet naast zijn moeder maar buiten het gezin. Het coach-paard loopt netjes met de cliënt mee maar er komt onzekerheid naar boven, de huid van het paard begint te trillen en zelfs het voorbeen van het paard. Ik vraag dan ook of mijn cliënt kan voelen of er een verandering plaatsvindt in zijn lichaam. “Ja, ik heb een tril been en krijg zweethanden, antwoorden hij”. “Wil je eens bij je vader gaan staan, paard loopt naar zijn moeder. “Waarom zou het paard nu naar je moeder lopen vraag ik hem”?

Zijn keel slaat dicht de emotie grijpt hem letterlijk naar de keel, zijn stem is weg. Hij krijgt gelukkig steun van het paard, deze neemt hem in bescherming en gaat tussen zijn moeder en hemzelf en zijn vader staan. Hij voelde het gemis van zijn beide ouders, Wat een prachtige sessie is dit. Ik laat mijn cliënt even, Over zijn jeugd praten wilde hij aanvankelijk niet, maar het lost zoveel op. In het familiesysteem van mijn cliënt viel een ‘gat’ toen zijn vader wegviel (tehuis). Een belangrijke universele wet in familiesystemen is het principe van de ordening. Mijn cliënt móest van zijn plek als kind af om het gezin te redden en zeker zijn zusje. Zo groeide hij op, en zo bleef hij ‘innerlijk’ als het ware nog georganiseerd: op een plek ‘boven’ zijn ouders. Terwijl de situatie al lang niet meer om dit soort overleven vraagt. Mijn cliënt is al lang volwassen, zijn vader zit in een verzorgingstehuis en zijn zusje heeft haar eigen gezin. Het innerlijk beeld van mijn cliënt over wie hij is binnen dit familiesysteem is echter nog steeds zoals het was. Hij ‘overtreedt’ als het ware de wet van de ordening. En dat belemmert hem nog iedere dag. 

Jarenlang heeft het mijn leven overheerst en tot op heden ervaar ik daar nog de flashbacks van.   

Bij deze sessie kwamen de volgende vragen: wat is jouw plek? Hoe voelt dit nu? Is dit jouw echte plek of heb je jezelf daar neergezet? Meest betrokken bij wie?

Wat heb je nodig om je minder verantwoordelijk te voelen? Wie heb je daarvoor nodig?

Na de sessie zag en voelde je weer overal de energie stromen, mijn cliënt zat in zijn lichaam en was verbonden met zijn innerlijke kind.  

Mijn cliënt krijgt huiswerk mee naar huis.

 Ondertussen had ik gesprekken met de POH-GGZ ’er, maar helaas schoot ik niet veel met haar op. 

Na drie weken zie ik mijn cliënt weer.

Oefening zelfvertrouwen ontwikkelen. 

We werken los met de paarden, we starten in de kudde. Hoe bewaak jij je ruimte, hoe neem je ruimte in maar wat is jouw plek binnen de groep en waarom.

Als je van jezelf een negatief beeld hebt reageer je ook anders in een groep als je jezelf waardeert en het waard vindt zullen mensen dus anders reageren. Wie je bent dat straal je uit. 

We stappen de kudde binnen. Sommige paarden kijken even op maar eigenlijk niemand geeft een duidelijke reactie. Ik vraag dan ook direct aan mijn cliënt wat zijn gevoel is, probeer eens naar de kudde paarden te kijken met gevoel en zonder oordeel (dit is altijd erg lastig) 

“Wat gaat er door je heen?” 

“Durf jij jezelf te laten zien?”

“Wat heb je daarvoor nodig?”

Ruimte innemen in relaties betekent dat je zegt: ik ben er ook, mijn behoeften, belangen en gevoelens tellen ook.  

Maak je focus kleiner! We stappen op een van de paarden af, mijn cliënt kiest op gevoel, nou ja dat hoop ik dat was de vraag. 

Wat heb jij nodig van dit paard, of beter gezegd wat mag deze van jou en wat niet, wat is jouw grens? Blijf bij het paard, ga niet voor het paard denken, hou het klein en tot jezelf. 

Een belangrijke reden waarom veel mensen geen ruimte in durven nemen is de angst om te falen en om afgewezen te worden. Maar wat is het ergste wat er kan gebeuren? 

De cliënt legt een parcours af en hij bepaalt de richting en de snelheid. 

Client: Dit is lastiger dan dat ik dacht, soms moet ik even een stap terugdoen om overzicht te krijgen, om zo mijn koers te bepalen. Maar eenmaal bezig lukte het mij wel om vooruit te kijken en niet steeds in het verleden te schieten of te lang blijven stilstaan. 

Met de oefening in de kudde zetten we de cliënt echt in beweging. 

Client krijgt huiswerk mee en ik zie hem over 3 weken week weer terug.

Client komt terug en de oefening gebeurtenis staat op de planning. 

In de bak staan 5 bordjes met een woord erop: Gebeurtenis/Gedachten/Gevoel/Gedrag/Gevolg. Alle bordjes komen aanbod. De cliënt loopt neemt het paard mee aan de hand en blijft bij ieder bordje even staan. We starten bij Gebeurtenis. 

Het waarnemen van de dingen om ons heen wordt dus niet bepaald door de ogen, maar door het centrum in de hersenen waar de elektrische signalen terechtkomen. Vanuit daar gaat het onze gedachten in en komen er signalen van positief of negatief. Vanuit daar komt ons gevoel erbij, want ja als we iets als negatiefs ervaren dan komt er een andere emotie bij dan als iets positiefs is. Op dat gevoel reageert ons gedrag, we gaan ons anders gedragen zowel in de positieve als negatieve ervaringen. En dat alles heeft weer een gevolg. 

Deze oefening doen we altijd 2x. De ene keer gaan we terug naar een gebeurtenis en de bijhorende reacties van het lichaam. De tweede keer gaan we samen kijken wat jouw reactie was, waar en wat je voelt en wat anders kan. 

Tijdens deze oefening kwam de cliënt erachter dat de gedachten uit het verleden hem nog steeds achtervolgen maar ook dat de gedachten niet altijd juist waren, hij maakte het in zijn hoofd van hemzelf. 

Vervolgafspraak: de cliënt geeft aan dat het al iets rustiger is in zijn hoofd en hij beter slaapt. Hij past de oefeningen toe die hij heeft geleerd, de ademhalingsoefeningen gebruikt hij dagelijks en zijn boekje waar hij steeds meer in schrijft. We maken een afspraak voor over 4,5 week. 

Stoppen met therapie of coaching kan onzekerheid en angst opwekken over hoe nu verder daarom bouwen we altijd geleidelijk af. 

Sessie na 4,5 week: alle sessies beginnen uiteraard met koffie/ thee en een gesprek. De eerste 2/3 sessies bestaan echt uit een oefening waar de paarden centraal staan. Daarna kan het voorkomen dat we een sessie doen waar we alleen een gesprek voeren. 

De sessie die voor meneer (mijn cliënt) ingepland staat bestaat uit een gesprek en een klein onderdeel met een coach-paard. Deze oefening vindt plaats in een kleinere ruimte (longeer cirkel) waar de cliënt samen met het paard ingaat. Deze oefening is puur gericht op de non-verbale communicatie (jouw body talk)

Een paard wil eigenlijk maar 2 dingen weten, Waar moet ik heen en hoe hard!

En dat wil een mens eigenlijk ook graag weten. Wat heb ik aan jou? Wat wil je van mij? 

Een mooie oefening om eens te kijken of en hoe je reacties zijn op non-verbale communicatie. 

Dit gaat al stukken beter dan met de oefening Kudde. Soms nog iets te traag in zijn bewegingen maar geeft niets want een paard straft je niet af, een paard oordeelt niet want die ziet niet op jouw voorhoofd staan wie je bent, welke functie jij hebt. Soms nog iets te grote signalen om iets duidelijk te maken dus het gaat hier echt om balans vinden. 

Mooi en dankbaar om te zien waar deze vijftig jarige vandaan komt en waar hij nu staat, vooral hóé hij daar nu staat! 

Vervolg Sessie over 4 weken laatste sessie

Meneer komt met een glimlach binnen en vraagt of hij mij een knuffel mag geven. Hij is alweer wat aan het werk en heeft ook daar zijn plek ingenomen. We houden het deze keer bij een gesprek, de paarden krijgen wel nog een aai en in het bijzonder Lady want daar heeft hij zelfs een appel voor meegenomen. 

Ik ga mijn cliënt loslaten! Spannend? Jazeker ook voor mij.

Meneer is nu 7 maanden geleden bij SC geweest en ik heb vorige week een WhatsApp gestuurd met de vraag hoe het ging. Het gaat goed! Hij denkt vaak terug aan de sessies en heeft er zeker iets aan gehad, soms vond het hij het wel lastig om zich te verplaatsen in het moment en juist niet in zijn verleden. 

Een mens vertelt alleen maar wat hij/zij kwijt wil dit doen zij bewust maar ook zeker onbewust. Soms mag je er niet over praten, wil je er niet over praten of kan je er niet overpraten. 

Daarom: WAT EEN MENS NIET ALTIJD ZEGGEN KAN, maar paarden wel 😉

Veiligheid